Παράδοση και πρωτοτυπία στον «Περικλέους επιτάφιο» του Θουκυδίδη
Στη συνέχεια, οι μαθήτριες / ές διερευνούν κρίσιμα στοιχεία της διακειμενικής προοπτικής του «Επιταφίου» του Θουκυδίδη, συγκρίνοντάς τον με πέντε επιταφίους λόγους:
τον αποσπασματικό του Γοργία (πιθ. 421 - 416 π.Χ.),
του Λυσία (392 π.Χ.),
του «Μενέξενου» του Πλάτωνα (362 π.Χ.),
του Δημοσθένη (338 π.Χ.) και
του Υπερείδη (322 π.Χ.).
Αξιοποιώντας ψηφιακούς πόρους που επιτρέπουν την εφαρμογή των θεωρητικών τους γνώσεων και δουλεύοντας σε περιβάλλοντα εννοιολογικής αναπαράστασης και συνεργατικής γραφής, οι μαθήτριες / ές δημοσιεύουν το τελικό τους έργο στο ιστολόγιο του μαθήματος. Δημιουργούν έτσι τη βάση, ώστε στο εξής το ενδιαφερόμενο εκπαιδευτικό κοινό να μπορεί να αξιοποιήσει το υλικό του διδακτικού σεναρίου σε μια διαφορετική, ωστόσο, προοπτική από αυτήν που χρησιμοποιείται κατά κανόνα σήμερα στο σχολείο: στην προοπτική, δηλαδή, που αντιμετωπίζει τον «Επιτάφιο» του Θουκυδίδη και ως "λόγο" (discourse), που προϋποθέτει τη διαλεκτική του σχέση με την παράδοση.
Πρόσβαση στο συνταγμένο διδακτικό σενάριο, που είναι αναρτημένο στον "Πρωτέα" του ΚΕΓ, με κλικ στον επόμενο έντιτλο σύνδεσμο.
Παράδοση και πρωτοτυπία στον "Περικλέους επιτάφιο" του Θουκυδίδη. |
![]() |
Πρόσβαση στο εφαρμοσμένο διδακτικό σενάριο, που είναι αναρτημένο στον "Πρωτέα" του ΚΕΓ, με κλικ στον επόμενο έντιτλο σύνδεσμο.
Παράδοση και πρωτοτυπία στον "Περικλέους επιτάφιο" του Θουκυδίδη. |
![]() |